A historia de un galinheiro II

E despós de trabalho inicial en Octubre de 2015 [1], o inverno chegou e os retoques finales quedaron para a primaveira e vrao de 2016…

En vez de caseta para as pitas, decidimos colocar unha xaula do lado de dentro para que dormisen ali as pitas. Eso e a outra porta foi obra de Horacio, meu irmau e minha mai.

E nas vacaciois de Julio – de descanso do corpo e da alma – un dos pequenos grandes disfrutes foi terminar os detalhes do galinheiro.

Por un lado, o cierre superior pa evitar que a raposa ou a jineta entren. Eso fixémoslo entre meu querido irmau e eu.

 

 

 

 

E por outro lado, a pintura das portas. A obra principal, con ese granate vivo e elegante, foi feita por meu querido amigo Manu e por mim.

 

Os detalhes artísticos tein esencia femenina.

Eu quixen pintar unha mandala [2] na porta de madeira. O dia de inicio dos trabalhos puxenme a buscar mandalas celtas, en honor os ancenstrales da zona. Entre a minha querida mai, minha querida amiga Julia e eu, decidimos cual pintar, e nos decidimos por o arbol da vida celta, que representaba o benstar e integridade dos pueblos celtas, muitos rituales eran feitos baixo o árbol, e por mais que un pueblo celta tuvese en guerra con outro, jamás faria danho o árbol da vida do pueblo enemigo, xá que seria unha ofensa que nunca seria perdonada.. O principio minha madre nun taba convencida por o grado de dificultad, pero con esfuerzo, dedicación, carinho e trabalho en equipo, conseguímoslo. Os colores elegironlos minha madre e Julia. E aos poucos, en varios dias, sola ou difrutando do arte e conversas mentras pintábamos (un dia con Julia e outro dia con minha querida irmá), o árbol foise fazendo e materializando.

 

Despós quixen fazer o cartel das pitas con a axuda das minhas queridas sobrinhas. O fondo verde pintado en témperas foi toda unha diversión para as tres.

Despós as pitas e as sonrisas, de pitas felices, fun eu que las pintei (a minha madre xa tinha mais confianza e elegiu a pita mais difícil para pintar!!jijij)

Por último, pouco antes de virme, fun comprar 5 pitas, que deixaron a vida en hacinamiento para vivir nun galinheiro feito a muitas maos, feito con muito carinho e empenho.

En Navidad, cuando volvin, además de disfrutar dos ovos, disfrutei de velas também en libertad (encantalhes salir de paseo!). Aqui podedes ver o processo de salida, libertad e volta!

 

 

 

 

 

 

 

 

E ahora sólo quedan duas cousas, disfrutar dos ovos das galinhas felizes de Lourido (os que participasteis merecedes unha tortilha con estes ovos por lo menos!) e pensar na construcción do próximo!

E para finalizar, as vistas!

[1]: para quen queira ver os motivos para construir o galinheiro ou o proceso de construcción inicial, pode clicar aqui.

[2]: en sánscrito, mandala significa círculo ou roda. Unha mandala é un círculo máxico que simboliza integración e harmonia.

Esta entrada ha sido publicada en Sin categoría y etiquetada como , , . Guarda el enlace permanente.

3 respuestas a A historia de un galinheiro II

  1. Pily dijo:

    La verdad es que tenemos gracias al empeño de Carmen las gallinas más listas y que ponen los huevos más ricos de la comarca!
    Que boa idea o galiñeiro herma!

  2. Pily dijo:

    Y gracias a todos por esta bonita construcción

  3. Lou dijo:

    La felicidad está en estos pequeños grandes momentos compartidos. Te queremos Carmen!!!! Y que ricos los huevos de gallinas felices de Lourido!!!!!
    Muuuuuak
    Dani, Vika y Lou

Responder a Lou Cancelar la respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *