Vivir no campo – grandes manjares

Vivir en Lourido ten grandes placeres,… e un é a comida, e mais si a cociñeira é miña madre, que aunque dí que nun lhe gusta cociñar, failo muy ben!

Aquí unha pequena muestra da última semana.

Donde houbo desde platos especiales que fixeron sacar a tixela de ferro para facer a «enfariñada» por motivo de visitas especiales a casa Quiroga, meu querido amigo Manu,…

….hasta platos casuales por o regalo de «truitas» da Veiga de Ouria (afluente do Eo) combinadas con lechuga, pataca, torrezos e carne de xata da casa (con un viño de Cangas de Narcea riquísimo),…

…pasando por un típico postre: pan de Taramundi con queixo de cabra e dulce de mazá

Esta entrada ha sido publicada en Sin categoría y etiquetada como . Guarda el enlace permanente.

3 respuestas a Vivir no campo – grandes manjares

  1. eva dijo:

    Qué ricos os faragullos (así lles chamamos en Abres)………….

  2. carmolqui dijo:

    Eva: falando ca minha madre, en Lourido chamase «enfariñada» pero en Leiras chamabaselle «faragullos». Puga, todo muy rico!!

Responder a eva Cancelar la respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *