Retales – pequenas lembranzas inmortales

Trás a morte de un ser querido parece que todo se apaga, que desaparece para sempre esa persona,…pero no! Eu definiria que a morte cambia de etapa as relaciois entre as personas.

A morte quitache o que a vida che permite: oportunidades de convivir, disfrutir e evolucionar con esa persona.

Pero a morte nun che quita o que esa persona representa na tua vida, a huella que deixou en ti. Nen tampouco se leva a companhia e presencia dela.

A relación muda, revivindo a persona a través dos recuerdos e dos momentos compartidos, traendo parte do teu pasado con ela para o teu presente e levándolos tamén para o futuro.

A relación muda, sentindola presente de formas diferentes.

Hay sonidos que me lembran a meu padre, e hoy escuitando un deles, lévame a escribir estas letras.

Mentras me recupero da pérdida do pouco juicio que tinha, escuito aos obreiros/jardineros segar con desbrozadora o jardin da minha quadra,…e ahi tas tú, sempre cheo de ruído: tele, radio (con fútbol), trator, desbrozadora, segadora, picando gadanha ou foucin (en domingo de manhá de preferencia)… e fazéndome companhia nesta tarde.

Fai unhas semanas tuven a suerte de pasar un fin de semana maravilloso en familia por os Madriles. Un fin de semana especial disfrutando de Pily, mamá, Jose e Iria (entre outros). E ese fin de semana também me demostrou que a persona pode seguir viva nas personas que las conocimos e tambén nas futuras generaciones que nun las conoceron. Considerando que quero que as minhas sobrinhas conozcan o abuelo Eloy eu conto historias de él para elas… E Iria xa se apropiou das historias do seu abuelo Eloy. No medio de unha conversación, que nun me acordo eu preguntolhe a Iria, “sabes quen decía eso?” E ela responde con unha sonrisa de orelha a orelha e chea de entusiasmo e alegria “O abuelo Eloy!”,… tocando o meu corazón profundamente o ver que Eloy tá vivo en ela…

Brasília, 13 de abril de 2015

Esta entrada ha sido publicada en Sin categoría y etiquetada como , . Guarda el enlace permanente.

Una respuesta en “Retales – pequenas lembranzas inmortales

  1. Pingback: 2010 – 2020 aprendizajes de 10 anos con meu padre | Carme Diamdo polo mundo

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *