A historia de un galinheiro

Quero compartir a historia de un galinheiro especial (o segundo galinheiro especial da minha vida)…

Durante as minhas vacaciois no meu querido Lourido, decidin fazer unha quedada com os amigxs, sendo a construcción de un galinheiro unha das atividades principales da quedada. Unha tolaria ou “carmelada” apoiada ou consentinda por a minha querida família.

Por qué um galinheiro? As razois son várias…

Por coherencia, para comer ovos producidos por galinhas felices e non hacinadas!

Porque foi unha forma de materializar unha huella. Para muitxs dxs que participaron, Lourido e casa quiroga é um lugar especial asociado a buenos momentos compartidos, ao mesmo tempo casa quiroga se renova e se recarga a cada encontro compartido. Acción e reacción de dar e recebir. O galinheiro feito con muito carinho e alegria, é un legado que fortalece o lazo entre Lourido e as persoas que participaran.

E tambén, porque foi unha forma mais de mostrar que se queremos podemos, poucas personas confiaban en conseguir avanzar na construcción do galinheiro, por falta de experiencia nesas tesituras, pero un vez, se queremos, podemos, e xuntxs todo é mais fácil…

Gracias, de corazón a todas as persoas que participaron do proceso de construcción e a minha familia que me deixou facelo… Gracias, gracias e gracias!

Algunhas fotos do proceso.

Este era o ponto de inicio: muitos trastes e unha sensación de librar o espacio xa é un trabalho! Este trabalho tocoulhe aos amigxs que chegaron o viernes: Nacho e Concha, Nicole e Fernando e Noela e Iago.

Despós durante o dia foron sumándose mais esforzos, sendo mais mirando que trabalhando… pero creo que todxs disfrutando…

O segundo dia de trabalho, foi con o meu irmau e Pepe, para acabar de cerrar e colocar a porta.

Ahora só falta fazer a caseta para as galinhas e as proprias galinhas!  As vistas son lindas…