Goiás Velho (12-14 Octubre 2012)

O fin de semana pasado, por fin, salín de Brasília.

O destino foi: Goiás Velho, a antigua capital do estado de Goiás.

Salimos as 7 e media de Brasília e chegamos a unha e media pa comer. Paramos a desayunar en un lugar típico de parada de carretera, Jeriva, unha facenda que comercializan e cocinhan con os productos da mesma.

Despós a ruta foi: Anápolis (feo, feo) -> Jaragua -> Itaguari -> Itaguaru -> Itaberai -> Goiás Velho!

Eu dexei as instruciois na casa, e pra chegar os recursos foron un GPS que perdía a cobertura bastante, as instrucciois de Ju-GPS, e as indicaciois da xente do lugar as que preguntamos por o camín.

Goiás é unha ciudad histórica pequena (25mil habitantes), super tranquila e super quente, ¡qué calor! Os únicos ladrois da ciudad eran de «galinhas e patos» según a xente local.

A pousada na que estábamos estaba muy ben e tinha un «café da manhã» bárbaro!

No gastronómico o típico é o «empadão» e as frutas glaseadas.

As personas máis famosos da ciudad foron: a poetisa Cora Coralina (1889-1985) e o escultor do siglo VIX Viega Vale.

Sólo visitamos a casa natal de Cora Coralina, e a verdad é que o museo podía estar muito milhor pensado. Consistiu en unha visita guiada de 20-30 minutos nas que nos falaban un pouco da sua historia e ibas pasando por as distintas salas da casa en plan relámpago donde había objetos originales e paneles que nun se vian ben. Deume un pouco de pena, porque iba con a idea de empaparme de Cora e nun foi así!

Pero en fin, a historia de esta mulher merece ser investigada.

O seu nombre original é: Ana Lins dos Guimarães Peixoto Bretas. Pero acaba adoptando o pseudónimo de Cora Carolina (Cora de Coragem e Corazão e Carolina de Vermelho (o río que pasa por Goiás Velho)).  Casouse e viviou en Sao Paulo muitos anos, voltanto viuda con 67 anos. Con o paso dos ano e tendo unha típica historia machista, foise librando do medo a enfrentarse os convencionalismos sociales.

Mãe (Cora Coralina)

Renovadora e reveladora do mundo
A humanidade se renova no teu ventre.
Cria teus filhos,
não os entregues à creche.
Creche é fria, impessoal.
Nunca será um lar
para teu filho.
Ele, pequenino, precisa de ti.
Não o desligues da tua força maternal.

Que pretendes, mulher?
Independência, igualdade de condições…
Empregos fora do lar?
És superior àqueles
que procuras imitar.
Tens o dom divino
de ser mãe
Em ti está presente a humanidade.

Mulher, não te deixes castrar.
Serás um animal somente de prazer
e às vezes nem mais isso.
Frígida, bloqueada, teu orgulho te faz calar.
Tumultuada, fingindo ser o que não és.
Roendo o teu osso negro da amargura.

Era «doceira» de profesión e nun publicou o seu primer libro hasta os 76 anos: «Poemas dos Becos de Goiás e Estórias Mais». De feito escribe muito sobre as suas raices.

Ademáis de Cora, a ciudad ten varias iglesias de diferentes tamanhos, pero a mayoria de elas estaban cerradas. Habia un encontro de corales do estado ese fin de semana, intentamos ir ver un concierto duas veces, pero nun foi posible,… De todas formas, acordeime de Txemi e seu grupo «Canta Compaña» (aunque nun seña unha coral).

As fechas máis importantes da ciudad son a Semana Santa con procesiois con 40 personas encapuchadas de diferentes colores e o «festival internacional de cine ambiental» que fain en Junio. O lema do ano pasado era: «aprender com o passado para preservar o futuro»

No entorno está a Serra Dourada, que solo vimos de pasada (facia demasiado calor como para ponherse a andar) e o Poço de Sucuri donde pasamos unha manhá a molho (a foto do medio nun é do pozo, sinon de unha poza pequena que supuestamente teria 7 quedas-minicascadas, pero que o ser época seca nun tiña).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na volta fixemos un recorrido alternativo e comimos en Pirinópolis, pero esta ciudad vou visitala – espero – en un par de semanas, asique queda para outra entrada.

Foi un fin de semana tranquilo, de descanso e de disfrute do lugar e do bon humor das companheiras de viaxe: Juliana (carioca) e Aline (mineira)

Esta entrada ha sido publicada en Sin categoría y etiquetada como , . Guarda el enlace permanente.

2 respuestas a Goiás Velho (12-14 Octubre 2012)

  1. Pedro dijo:

    Me encantan los nombres de «Cora Coralina» y de la ciudad de «Pirinópolis». Dejo este intranscendente comentario, para certificar que paso por tu blog 🙂
    Me alegra que estés contenta por allí,
    Un abrazo grande

  2. carmolqui dijo:

    Jajajaj, me encantan (siempre) tus comentarios originales, divertidos, genuinos, con carinho,…
    Abrazo grande y a ver si hablamos prontin!

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *