Tempo…quero parar o reloj!

É increíble como me pasa o tempo, xa fai casi dous meses desde que tuven da vacaciois na casa,  e xa queda menos de un ano para que a aventura brasileira se complete. É increíble como o pasar a fronteira de un ano, me dou cuenta de que me queda pouco para aproveitar esta experiencia…

Pásanseme as semanas sin saber como.

Voto de menos muitas cousas/personas, unha delas e ter mais tempo pa mín!

O trabalho, ainda que  moi interesante, consúmeme muito tempo,…e os fines de semana pásanseme volando equilibrando a minha planta con os nutrientes de personas que nun tenho cerca físicamente e con os nutrientes das personas que me rodean aqui…

Estou disfrutando da exposición a novos retos.

Estou disfrutando de descubrir novas formas de ver e vivir o mundo.

Brasil é para mín como un puzzle con piezas de diferentes texturas, colores, formas,…, por o que cada pieza que entendo ou conhezo é unha alegría, é unha emoción.

Gustaríame parar o reloj,…pa asimilar todo o que me está pasando, pa reflexionar, pa escribir nesta ventá ao mundo,…

Saudade de min!

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , | 1 comentario

Vacaciois de verano 2013…

Acabo de chegar a Brasília, despós de 3 maravillosas semanas de vacaciois na casa.

lourido_02

Simplemente foi genial Carpe Diar con xente que quero tanto.

Foron 3 semanas muy intensas de Carpe Diem.

Con a boda do meu querido primo Javi, un día genial pa gardar no recuerdo. Todos tábamos felices de compartir un momento tan feliz con Javi e Maite. Que suerte la nuestra!

SONY DSC SONY DSCCon o encontro con Gilda, por Santiago e de ruta hasta Fisterre. Dous dias muy intensos, compartindo emociois e recuerdos, apoyándonos mutuamente. Votando muchísimo de menos o nosso querido Mimmo, Domenico.

fisterre_01 fisterre_02 fisterre_03

Con un «secuestro» genial a Cangas de Narcea/Muniellos de inicio a fin, boquiabierta por a belleza dos lugares e con unha companhia impresionante. Sodes geniales, nenas! Qué suerte a minha de tervos! Temos que repetir esto de compartir un par de días mais a menudo! E os guias locales geniales!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA muniellos_01

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERACon un fin de semana de celebración de casa Quiroga renovada, 1 mes de Berta, 60 anos da minha querida madre e 30 anos meus,… Enchendo a casa Quiroga de amigas/os geniales, e disfrutando como unha enana de tar rodeada de tanta xente que quero. Genial. Qué llorera o leer (ahora) as dedicatorias dos trozos de arte realizado no retrato e empezando a disfrutar da banda sonora de cada un de vosoutros!

OLYMPUS DIGITAL CAMERAOLYMPUS DIGITAL CAMERAOLYMPUS DIGITAL CAMERAcumple_04

Con banhos solitarios e compartidos con personas que me enchen tanto en Arnao.

arnao

Con visitas a Lourido de grandes amigas como Inés Mera que nun podia tar no fin de semana do 24 ou de Isa que chegou tarde ese fin de semana, pero chegou.

Con comidas e visitas familiares varias que enriquecen a alma. E con a gran noticia de que Alba xa tá na casita! Disfrutando de Berta (unha ratinha) e de Iria.

DSC00769Con cenas ou comidas ou cafés ou encontros por Coruña (nos mallos 108 ;-)), Santiago (conocendo a Lois) e a raia (exprés, casa de Julia, casa de Yenni) con amigas/os queridas/os.

…En fin, con estes e outros tantos pequenos grandes momentos, simplemente podo decir que fun muy feliz estas 3 semanas, de inicio a fin, carpe diando e sentíndome super afortunada do círculo familiar e de amigos que tenho.

Gustaríame ter tido tempo pa dedicar a cada un mais tempo, pero foi genial encontrarvos e ter a sensación de que seguimos conectando pese o tempo sin vernos e a distancia.

Quedoume muita xente sin ver/encontrar,…espero que me perdonéis e que na próxima nos podamos ver.

Foron geniales estas semanas, de inicio a fin, disfrutando de cada segundo.      Sólo me queda decir: GRACIAS de todo CORAZÓN!!!! e como diría o meu querido Pedro, ¡¡OS QUIERO, cabrones!!

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , | 9 comentarios

Arte vivo e ¿inerte? de Brasília – asa Norte (I)

Tinha xa semanas de querer «callejear» por Brasília sin rumbo para apreciar o seu arte vivo e inerte. Aquí vai unha primeira muestra con un remix de todo: cielo, árboles, algún páxaro, grafitis e mensaxes vivos en formatos inertes.

O destino deste fin de semana foi por a Asa Norte.

 

01_democracia

20_mixtura

19_paz 18_bosque 17_arbores_ceoII 16_textos 15_ponto_onibusII 14_ponto_onibus 13_alo 12_arbores_ceo 11_absurdoII 10_curuxa 09_fauna 08_texto 07_absurdo 06_ceo_brasilia 05_texto 04_muralII 03_mural 02_arbore

 

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , | Deja un comentario

Portugueseando (ii)

Seguindo a serie, mais 10 palavras!

1.- Agasalho
2.- Rachei o bico!
3.- Paquerar
4.- Careca
5.- Careta
6.- Patricinha
7.- Encher o saco
8.- Encher a cara
9.- Jejum
10.- Estar de bombeiro

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , | 5 comentarios

Mixtura de músicas….

IMpresionante e moi emocionante!

Gracias Nacho por descubrirme este tesoro!

Se conocedes algun tesoro deste tipo, compartídelo!

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , | 1 comentario

Deambulando por a Chapada dos Veadeiros (maio 2013)

Em boa companhia com as minhas queridas amigas Dani e Marina, mas com o coraçao triste…

Pelo Vale da Lua

IMG_4688DSC09874   DSC09870

DSC09890
No parque nacional da Chapada dos Veadeiros. Trilha dos Saltos do Rio Preto (9km).

DSC09920

DSC09914

DSC09907

DSC09927

No encontro dos rios Sao Miguel e Tocantinzinho…

DSC09934

DSC09938

DSC09949

 

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , | 3 comentarios

E si tuvera estas semanas por a minha querida raia do Eo,…

Si tuvera en corpo por esas terras que absorben e nutren unha parte muy importante da minha alma,…faría duas cousas:

Ir ao mercado transparente o próximo sábado, dia 11. Para aprender; para disfrutar de que si queremos, podemos; para seguir construindo lazos e alternativas [*]

Fondo verduras. Concello. Color

Ir ao concierto de Canta Compaña na sua gira «Voces ao Tren» que no fin de semana das letras galegas fará unha gira no Feve, de Ferrol a Veiga, con conciertos no tren e en Viveiro, O Vicedo e A Veiga (17 de maio). Unha forma original de reinvidicar o valor do tren como transporte público.

CARTEL_Voces_ao_Tren

—————————————————————————————

[*] E nun podo deixar de acordarme de que nesse mismo fin de semana o ano pasado,…nun puiden participar por a agradable sorpresa de unha «festa» ou «fin de semana» sorpresa compartido con amigos/as queridos/as  presentes unhos en corpo e outros en alma.

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , , , | Deja un comentario

Crudiveganismo, conocendo outros mundos

Nun son vegetariana, pero encántanme os vegetales e aquí no Brasil se come tanta carne que sempre que podo intento comer vegetales.

En Navidades – no xa casi tradicional Reyes en Madrid con as minhas queridas irmá e prima – fumos a un vegetariano (a petición minha) con unhos amigos. Experimentamos ahí a comida crudovegana no restaurante Crucina (a página web ten bastante información). A comida crudovegana (raw veganism) combina o veganismo e o crudivorismo.

Foi unha comida divertida, interesante e riquísima!. Era tarde e estábamos casi solos no restaurante, por o que o duenho do restaurante ademáis de recomendarnos platos e servir a comida nos explicou de unha forma amena a corriente crudovegana.

«Básicamente» trátase de cocinhar alimentos de origen vegetal con temperaturas  máximas que nun excedan os 41º de forma que os nutrientes e enzimas naturales da comida se preserven. De esta forma os nutrientes e enzimas dos alimentos se mantein e actúan no noso corpo de melhor forma, tendo un impacto positivo no noso organismo. Para eso também as técnicas (deshidratación, fermentación, licuado,…) e utensilios de cocinha mudan bastante.

A o mesmo tempo é un estilo de vida con principios filosóficos de salud e ecoloxía, existindo também os términos medios tanto na parte vegana como cruda (incluindo alimentos de origen animal ou nun comendo 100% crudo).

Hai bastante información na rede, en espanhol quizás as páginas que mais me gustaron foron esta e esta. Leendo, descubrin a preocupación de Ghandi por a alimentación e a salud, promovendo o crudoveganismo.

A mín desde logo, despós de esa comida e de escribir este resumen,  me deu curiosidad de leer mais sobre esta corriente gastronómica, así como de bucear un pouco mais en temas de nutrición, por o que si alguén ten algunha recomendación de un libro de nutrición, que avise!

E ahora unhas fotos da comida de aquel día! Gracias Pily por deixarme compartilas.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , | 2 comentarios

Estamira: a lucidez da tolura…

O fin de semana pasado tuven a suerte de conocer a historia de Estamira a través de unha obra de teatro sensacional: Estamira – na beira do mundo, na que a vida de Estemira e a da actriz Dani Barros (boísima) se entremezclaban en algunhos momentos.

Estamira foi unha mulher, «catadora de lixo» no «aterro sanitário» de Jardim Gramacho, que recibe  resíduos da metrópoli de Rio de Janeiro (8000 toneladas o dia) e donde viviu 22 anos. Ela era «portadora de disturbios mentais» e o mesmo tempo tinha uma lucidez impresionante.

A través da sua historia se reflejan muitas realidades:

A dos catadores de lixo, que viven do lixo e muitas veces no mesmo aterro. Aislados e ocultos da sociedad, vivindo do «desperdicio» dela. Me lembrou o documental da Ilha das Flores.

A dos problemas de saúde mental e da cruedal humana con esta realidad. Unha crítica impresionante a muitos médicos, «copiadores» de recetas, sin capacidad ou sensibilidad para ver como personas os seus pacientes que ante un «bom dia dotor, tudo bem?» a resposta é «fale» [*]. Unha crítica tamém a sociedade, generadora e potenciadora muitas veces destes problemas.

A do activismo, a lucidez da tolura. Con un discurso filosófico e ético impresionante com uma missao, a de revelar os que tamos do outro lixo a verdade:

«A minha missão, além d´eu ser Estamira, é revelar a verdade, somente a verdade. Seja mentira, seja capturar a mentira e tacar na cara, ou então ensinar a mostrar o que eles não sabem, os inocentes… Não tem mais inocente, não tem. Tem esperto ao contrário, esperto ao contrário tem, mas inocente não tem não»

 E con principios  e posicionamentos de reciclaje,

«Quem revelou o homem como único condicional ensinou ele a conservar as coisas, e consertar as coisas é proteger, lavar, limpar e usar mais o quanto pode. Você tem sua camisa, você está vestido, você está suado. Você não vai tirar a sua camisa e jogar fora, você não pode fazer isso. Quem revelou o homem como único condicional não ensinou trair, não ensinou humilhar, não ensinou tirar; ensinou ajudar. Miséria não, mas regras sim. Economizar as coisas é maravilhoso, porque quem economiza tem. Então as pessoas tem que prestar atenção no que eles usam, no que eles têm, porque ficar sem é muito ruim»

do comunismo,

«Todos homens tem que ser iguais, tem que ser comunistas. Comunismo. Comunismo é a igualidade. Não é obrigado todos trabalhar num serviço só, não é obrigado todos comer uma coisa só, mas a igualidade é a ordenança que deu quem revelou o homem o único condicional, e o homem é o único condicional seja que cor for»

 do trabalho,

«Foi combinado alimentai-vos o corpo com o suor do próprio rosto, não foi com sacrifício. Sacrifício é uma coisa, agora, trabalhar é outra coisa. Absoluto. Absoluto. Eu, Estamira, que vos digo ao mundo inteiro, a todos, trabalhar, não sacrificar»

ou de Dios,

«Que Deus é esse? Que Jesus é esse, que só fala em guerra e não sei o quê?! Não é ele que é o próprio trocadilo? Só pra otário, pra esperto ao contrário, bobado, bestalhado. Quem já teve medo de dizer a verdade, largou de morrer? Largou? Quem ando com Deus dia e noite, noite e dia na boca ainda mais com os deboches, largou de morrer? Quem fez o que ele mandou, o que o da quadrilha dele manda, largou de morrer? Largou de passar fome? Largou de miséria? Ah, não dá!»

que falan por si mismos. ¿Será que ela era a tola ou os tolos somos o resto?

Nota 1: Todo esto foi gracias o projeto «Jardim Gramacho» do cineasta e  fotógrafo Marcos Prado que encontrou a Estamira e tuvo a sensibilidade de escuitala e de facer muita pedagogía con o documental: «Estamira» (2004) que podedes ver no seguinte link (eu ainda nun lo vín, pero morro de ganas!)

http://www.youtube.com/watch?v=KFyYE9Cssuo

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , , | 3 comentarios

Convivência ecológica no Semi Árido

O planeta está sofrendo

Devido tanta agressão

É grande o desequilíbrio

Que causa até furacão,

Enchentes e Tsunamis;

É a natureza em ação.

 

Duma forma bem sutil

A natureza se vinga

Contra toda agressão

Ao bioma caatinga,

Amazônia, Mata Atlântica;

No cerrado água nem pinga.

 

Mudar de procedimento

Está na hora, é urgente,

Respeitar a natureza

E cuidar do ambiente

Consumir e também plantar

De uma forma diferente

 

É a nossa agricultura

Quem produz o alimento

Prá mesa de todos nós

E é preciso estar atento

Prá produzir sem veneno

Com outro conhecimento.

 

Essa nova forma é

A agro ecologia

Os princípios ecológicos

Aplicar no dia-a-dia

Um consumo consciente

Uma produção sadia.

 

Precisamos aprender

Conviver na região

Semi-árida e da caatinga

Tirar o sustento, então;

Os recursos naturais

Usar com preservação.

 

É possível evitar

Queimada e desmatamento

Aplicação de agrotóxicos

Ou outro procedimento

Que destrua a natureza

E que contamine o vento.

 

A queima das matas causa

A desertificação

Destrói todos os olhos d´água

Só deixa devastação

Deixando tudo cinzento

Entristecendo o sertão.

 

Para o solo produzir

Precisa ser preservado

Não queime a nossa mata

Deixe árvores no roçado

O solo sempre coberto

Dá um melhor resultado.

 

Use ao cultivar o solo

Técnicas de conservação

Curvas de nível, muretas,

Valetas de retenção

Plante árvores e reduza

A desertificação.

 

Portanto, preste atenção

E cuidado ao brocar

Nunca mais faça queimadas

E evite desmatar

E se cortar uma árvore

Plante dez no seu lugar.

 

Plante árvores resistentes

Como Caju e Mangueira,

Umburana e Juazeiro,

Sabiá e Aroeira;

E plantas para forragem

Como a palma forrageira.

 

Uma importante estratégia

Para viver no sertão

E da água que cai da chuva

Fazer a captação

Numa cisterna de placas

Guardar para outra estação

 

Barragem subterrânea

É oura experiência

Guarda água no subsolo

E não precisa “ciência”

Construir uma Mandala

Para plantar com freqüência

 

Além da água é preciso

Alimentos estocar

Num silo prá os animais;

Fazer o feno e guardar

Bastante grãos e sementes

Para comer e plantar.

 

Evite o desmatamento

Não é preciso queimar

O solo prá produzir;

Produza sem devastar

Forme Casas de Sementes

Para a semente guardar.

 

Só plantio consorciado

O milho, a fava e o feijão

Com mamona e guandu,

Gergelim e algodão

Dá um melhor resultado

Facilita a produção.

 

Não é nada natural

Envenenar a mãe terra

Agrotóxicos fazem mal

Foram usados na guerra

Hoje mata inseto e planta

Também muita gente enterra.

 

Pois você há de convir

Se a gente continuar

Desmatando e queimando

A terra vai se acabar

O herbicida no solo

Vai tudo envenenar.

 

Os recursos preservar

Obedecendo a lógica

Da nossa mãe natureza

Com sua lei ecológica

Praticando uma agricultura

Sadia, agro ecológica.

 

Conviver no semi-árido

É possível e é viável

Utilizando os recursos

De maneira sustentável

E tratando o ambiente

De forma mais responsável.

 

É preciso ter cuidado

Com o solo nas plantações

E cuidar da natureza

Sem fazer devastações;

Hoje a natureza berra,

Vamos preservar a terra

Para as próximas gerações.

Autor: Rogaciano Oliveira, (Tauá, Ceará)

Publicado en Sin categoría | Etiquetado , , , , | Deja un comentario